Kijk en luister nog eens naar de getuigenis van Bastiaan van Rooijen als hij spreekt over zijn geloof en zijn roeping tot het religieuze leven. Klik op bijgaande link: https://www.youtube.com/watch?v=SLprZi0aWC4

In alle lezingen worden wij min of meer uitgenodigd om met God op ontdekkingstocht te gaan. Of met andere woorden, we worden gevraagd om niet te blijven hangen in de wonderlijke tekenen die gesteld worden in de woestijn of bij de wonderbare broodvermenigvuldiging. Nee, we worden genodigd om tot geloof in God en de daarbij behorende levensstijl te komen en of te blijven. Dit nieuwe leven is er een van vertrouwen dat doorheen de twijfel en het bevragen ons deze en de  tekenen in ons eigen leven, mag leren verstaan. En om dieper bewust te worden van Gods aanwezigheid in ons leven en in het bestaan van alle dag.

Ik kijk graag mensen in de ogen om hen werkelijk te ontmoeten van hart tot hart. Het is daarom veel meer dan lichaamstaal. Gedurende mijn vakantie kruisten vooral de blikken van jonge mensen mijn blik. Ze waren verschillend van aard. Sommigen reageerden afwijzend en of sloegen de ogen neer, anderen bloosden of straalden vervuld van openheid en liefde. Sommigen hadden een smekende blik, terwijl weer anderen een uitdagende en of volgende blik lieten zien. Hoe deze ‘tekenen’ te verstaan, zo vroeg ik Jezus, de Heer? Het deed mij ontdekken dat ik voor allen, met welke blik ook zij antwoorden, een herder of vader met de liefdevolle zorgzaamheid van een moeder, mag zijn. Echter het betekent ook het dragen van je kruis, zoals een jongeman van waarschijnlijk van de oosterse Chaldeeuwse ritus een kruisje droeg op het vliegveld, voor mij verbeelde. Sommigen wijzen je immers met hun blik af, anderen twijfelen of nemen je aan. De lezingen wijzen ons in geloof de weg…

• in het boek Exodus (16, 2-4.12-15) moppert het volk Israël in de woestijn;
• in de brief aan de Efeziërs (4, 17.20-24) nodigt de apostel Paulus ons uit om het nieuwe Israël te worden door het geloof in Jezus
• het Evangelie volgens Johannes (6, 24-35) is het vervolg op de wonderbare broodvermenigvuldiging.

Het volk Israël komt in de woestijn als het ware in een crisis terecht. Heel herkenbaar want het is iets wat ons vandaag de dag ook overkomt. Wij worden immers gevraagd om ons te bezinnen op ons eigen leven en ons vertrouwen in God te stellen. Het volk heeft honger, immers de liefde van de mens gaat door de maag. En het verlangt terug naar Egypte, naar de ‘zekere’ tijd van de slavernij in plaats van naar de echte vrijheid tot God en de naaste. God geeft door Mozes een antwoord, immers Hij is hun God. Hij is zorgzaam als een moeder door hen bij monde van Mozes, brood te beloven voor de ochtend en vlees voor de avond. Hij doet dit om hen te laten ontdekken dat zij zijn volk zijn en dat Hij hun God is. En om te achterhalen of het volk werkelijk zijn leiding wil aanvaarden en hun vertrouwen in Hem wil stellen. Ook voor ons ligt deze vraag, in de tijd van de Coronapandemie en de wereldwijde crisis in menselijke relaties, de economie, de politiek en de natuur, op tafel. We zijn genodigd om al dan niet opnieuw op zoek te gaan naar en te vertrouwen in God, om Hem in de ogen te kijken…

We horen in het Evangelie een stukje uit de zogenaamde broodrede dat qua inhoud vergelijkbaar is met de instelling van de Eucharistie bij de andere drie evangelisten. Jezus is het levende brood dat ons geestelijk voedt. Na de wonderbare broodvermenigvuldiging aan de overkant van het meer van Tiberias zijn Jezus en de apostelen in de nacht vertrokken. Het aanwezige volk ontdekt dit in de ochtend en maakt de oversteek naar Kafarnaüm, de woonplaats van Jezus. Daar aangekomen gaan ze op zoek en als ze Jezus gevonden hebben stellen ze de vraag: ’Rabbi, dat betekent leraar, wanneer bent U hier gekomen?’ Hij weet echter wat er zich in hun hart afspeelt door zijn blik op hen te richten. Hij vertelt hun dat het ontvangen lichamelijk voedsel, brood en vis, in plaats van het geloof in Hem, hen beweegt om deze vraag te stellen. De liefde van de mens gaat immers door de maag. Jezus heeft niet de bedoeling om hun als zodanig terecht te wijzen maar om hun te leren dat het beter is om te gaan voor het brood van eeuwig leven. Immers Hij is dit brood uit de hemel. Door in Hem te geloven en door het stellen van daden in geloof zullen zij en wij nieuwe mensen worden op Hem gelijkend als kinderen van God. Zij en wij laten ons hierdoor niet direct overtuigen want ‘de vaderen’ ofwel de verre familieleden ontvingen het manna uit de hemel in de woestijn en zijn toch gestorven. Jezus zegt ons: ‘Ik ben het ware brood des levens’. Dat mogen wij geloven…

De apostel Paulus borduurt verder op de woorden van Jezus door te pleiten voor een nieuwe levenswijze, door niet te leven voor het moment maar voor de eeuwigheid. Herkenbaar en actueel is de boodschap voor onze tijd waarin het hier en nu, de directe consumptie en het meemaken volgens de zogenaamde ’bucket list’ zo centraal staan. Jezus echter pleit voor, bij monde van Paulus, het betrachten van de gerechtigheid en barmhartigheid in iedere situatie en ook de heiligheid van leven. Bij het  horen van deze woorden past een stralende, open en liefdevolle blik als je iemand ontmoet die je deze geschenken wil geven. Hoe dit te doen?  Een gebed van de heilige Charles de Foucauld verwoordt het zo mooi:’ Ik leg mijn leven in uw handen. Ik geef het U, mijn God, met alle liefde in mijn hart, omdat ik U liefheb. De liefde beweegt mij ertoe me aan U te geven, mijn leven helemaal in uw handen te leggen met een eindeloos vertrouwen, omdat U mijn Vader bent.’  AMEN

Wilt u de Overweging van de achter ons liggende zondagen nog eens doorlezen, kijk dan op de Homepage, klik op de knop ‘Over ons’ en klik dan op Overwegingen.

Broeders en zusters,

Sinds de coronapandemie in maart vorig jaar begon, heb ik 30 Woorden van Bemoediging voor de gelovigen van ons bisdom geschreven. Een eerste reeks van 12 brieven schreef ik tijdens de eerste crisis. Deze brieven zijn in september vorig jaar gebundeld in het boek Het verdriet van Brabant. Helaas was het in oktober noodzakelijk om een tweede reeks teksten te starten. Met deze 18^de brief wil ik deze reeks afronden. En de achtergrond zal helder zijn. De zorgen over corona worden snel minder. Dankzij de vaccinaties en de gunstige seizoeninvloed daalt het aantal besmettingen en ziekenhuisopnames in rap tempo. De regering heeft daarom in versneld tempo versoepelingen afgekondigd. En ook de bisschoppen kunnen de parochies gelukkig veel meer ruimte geven. Afgelopen donderdag kreeg u daarover bericht. En de verwachting is dat in de loop van augustus verdere versoepelingen mogelijk zijn. Het nieuwe normaal is in zicht. Alles bijeen een reden tot grote dankbaarheid. Na vele maanden met allerlei beperkingen kunnen onze geloofsgemeenschappen hun vleugels weer gaan uitslaan. Laten wij hopen dat ik in het najaar geen derde reeks bemoedigingsbrieven hoef te schrijven. Niemand van ons zit immers op een nieuwe crisis te wachten.

Ideeënbus
Met de leden van het kapittel, de dekenraad, de priesterraad, de diakenraad en de lekenraad heb ik recent gesproken over de nabije toekomst. De ene pastor is creatiever dan de andere als het gaat om het vinden van nieuwe mogelijkheden om het kerkelijk leven na corona op gang te brengen. Dat is ook helemaal niet erg. Niet iedereen hoeft het wiel uit te vinden. Vandaar dat wij een ideeënbus willen vullen. Pastores en parochiebesturen zijn recent door vicaris-generaal Lamers aangeschreven om met ideeën te komen waarmee parochies binnen ons bisdom elkaar kunnen helpen. Hopelijk wilt u uw plannen voor het post-coronatijdperk vòòr 15 juli met ons delen (via communicatie@bisdomdenbosch.nl). Wij zullen dan kort daarna de verzamelde ideeën op het terrein van liturgie en catechese maar ook op het terrein van diaconie en gemeenschapsopbouw met de parochies delen. Laat maar vele bloemen bloeien als het gaat om het reactiveren van onze geloofsgemeenschappen.

Vakantie in aantocht
Veel mensen zijn nog wat voorzichtig als het gaat om reizen, zeker ook als gaat om buitenlandse reizen. Maar ook in eigen land kan prima vakantie worden gevierd. Persoonlijk zou ik met mijn zus een rondreis maken door het zuiden van Engeland. Maar wij hebben besloten een dergelijke reis nog even uit stellen. Dagjes uit, het lezen van boeken en gezellige maaltijden met familie en vrienden, zullen mij hopelijk de nodige ontspanning geven. Ik wens u allen een mooie vakantietijd. Thuis, in eigen land of wat verder weg. Ieder maakt hopelijk een goede en gewetensvolle keuze.

Synodale weg
Begin september beginnen de scholen weer. Meestal is dat ook het moment dat de parochies in een hogere versnelling gaan functioneren. In het nieuwe werkseizoen 2021-2022 zal ook uw aandacht worden gevraagd voor de algemene bisschoppenconferentie over de toekomst van onze Kerk die in oktober 2023 in Rome zal worden gehouden. Ter voorbereiding heeft onze paus een synodaal proces gepland. Op zondag 17 oktober zal ik dat proces in ons bisdom openen met een feestelijke Eucharistie in de Sint Jan. In de maanden daarna organiseren wij een consultatie van gelovigen binnen ons bisdom. Een en ander zal geschieden aan de hand van vragenlijsten die ons vanuit Rome zullen worden aangereikt. Drie kernwoorden rond de synode zijn al bekend: communio, participatie en missie. Ik kan mij voorstellen dat voor menig parochiaan deze woorden vrij abstract in de oren klinken. Maar met enige uitleg komen zij al veel dichter bij.

Communio betekent gemeenschap. Onze Kerk is, als zij trouw is aan het onderwijs van Jezus, een liefdesgemeenschap. Ignatius van Antiochië noemt al aan het begin van de tweede eeuw alle christelijke gemeenschappen een liefdesbond. Het tweede kernwoord is participatie. Door het doopsel, het vormsel en de Eucharistie zijn alle gelovigen geroepen om hun geloof actief gestalte te geven. Bij participatie mag je dus denken aan de verantwoordelijkheid van het doopsel voor de voortgang van de geloofsgemeenschap en de vormgeving van onze samenleving. Nauw verbonden daarmee is het woord missie. Tussen Kerk en missie mag je een isgelijkteken zetten. Een Kerk die niet missioneert, heeft haar vitaliteit verloren. Juist in onze dagen komen er tal van missionaire projecten van de grond. Zowel als het gaat om evangelisatie als in de diaconale betekenis van het woord. Wij zijn geroepen om mensen bij Christus en zijn Evangelie te brengen. En tegelijk liefdevol en dienstbaar te leven. Woord en daad blijven zo dicht bij elkaar. Voor de toekomst van de Kerk in onze streken moeten wij hopen dat de missionaire initiatieven vruchtbaar zullen zijn.

Vanaf oktober start dus het synodaal proces. Wij gaan samen (sun) op weg (odos). Het worden maanden van horen en goed luisteren om zo de geesten te kunnen onderscheiden. Wat zegt Gods Geest vandaag tot de Kerk van ’s-Hertogenbosch? Wij zullen dat, evenals alle andere bisdommen, doorgeven aan het synodesecretariaat in Rome. Uiteindelijk zal de oogst van het synodaal proces de bisschoppen, die aan de synode van oktober 2023 deelnemen, hopelijk inspireren om de koers van de Kerk van morgen uit te zetten. In verbondenheid met onze paus als de voorzitter van de liefdesbond.

Oprechte dank
In dit laatste Woord ter Bemoediging wil ik alle pastores, parochiebestuurders, religieuzen en alle andere gelovigen oprecht danken voor hun inzet sinds maart vorig jaar. In uitzonderlijke omstandigheden hebben wij zo goed mogelijk het kerkelijk leven in stand gehouden. Binnenkort komt er voor de meeste een wat rustiger vakantieperiode aan. Laten wij daarna enthousiast de vleugels weer uitslaan en de geloofsgemeenschappen opbouwen. Samen onderweg in het vertrouwen dat Christus met ons meegaat op weg naar Gods toekomst.

Mgr. dr. Gerard de Korte

De Passiespelen Tegelen gaan door deze zomer. Vanaf 3 juli is het prachtige openluchttheater De Doolhof in Tegelen het decor van  de voorstelling ‘Hem achterna’; een unieke theaterbelevenis voor jong en oud over goed en kwaad, recht en onrecht, netelige situaties, dappere keuzes, brute machthebbers en sterke vrouwen die gelijkwaardig zijn aan mannen.

De Passiespelers verbeelden in ‘Hem achterna’ het emotionele verhaal over de laatste dagen van Jezus. Aan dit aloude Bijbelverhaal wordt niet getornd. Toch is elke editie anders, doordat het verhaal door een nieuw artistiek team wordt verteld en meer naar het hier en nu wordt gebracht. Deze mix maakt de Tegelse Passiespelen zo bijzonder. Bekende en nieuwe verhalen smelten samen in spectaculair openluchttheater over strijd, onderdrukking en verdriet. Maar ook over een oprecht geloof in een betere wereld.

36 voorstellingen

De Passiespelen gaan zaterdag 3 juli 2021 in première en worden tot aan de finale voorstelling op zondag 5 september 36 maal opgevoerd. De productie wordt coronaproof op het toneel gebracht.      Ook de tribune is groot genoeg om op anderhalve meter van andere huishoudens zorgeloos te genieten. In de reeks voorstellingen bieden de Passiespelen voorstellingen aan met audiodescriptie voor blinden en slechtzienden en met simultaanvertaling in het Duits.

Het spel van 2020 is door de coronacrisis twee maal uitgesteld en kan eindelijk deze zomer opgevoerd worden. Alle passiespelers wilden per se de uitdaging aan gaan en nog dit jaar spelen. “Tot 2025 wachten was geen optie. Wij voelen het als onze plicht om ons verhaal van hoop, liefde en vertrouwen juist in deze moeilijke periode te vertellen.”

Immaterieel cultureel erfgoed

De Passiespelen Tegelen maken deel uit van een rijke theatertraditie sinds 1931. In 2014 zijn de spelen toegevoegd aan het Immaterieel Cultureel Erfgoed van Nederland en de laatste edities van 2010 en 2015 werden bezocht door meer dan 40.000 mensen.

Meer informatie over speeldagen, de voorstelling, arrangementen, verkooppunten, e.d. op http://www.passiespelen.nl.

In verband met versoepeling van de maatregelen van de Nederlandse regering en van de kerkelijke overheden mogen er al weer enige tijd publiek toegankelijke vieringen in onze kerken worden gehouden, zie hiervoor  elders op deze website. Zoveel mogelijk zijn de kapellen ook open voor gebed en het branden van een kaarsje op zijn tijd:

zondagen

Grot Lourdeskerk 11:30-12:30 uur

Mariakapel Groenestraatkerk 10:00-17:00 uur

Kapel Berg en Dal 10:00-11:30 uur

Ontmoetingskerk, Cenakelkerk H.Landstichting, Kapel Malden, Kapel Sacramentijnen: 11:00-12:00 uur

doordeweeks

Mariakapel Groenestraatkerk 10:00-17:00 uur

Mariakapel Dukenburg, Kapel Malden, Kapel Sacramentijnen: 10:00-11:00 uur

Iedereen die een kerk of kapel betreedt, wordt gevraagd om minstens 1,5 meter afstand tot de ander te bewaren. De tijden kunnen veranderen; houdt de website in de gaten: www.parochie-heiligedrie-eenheid.nl en www.ontmoetingskerk.net

Vrijdag 19 maart viert de Kerk het hoogfeest van de heilige Jozef, de bruidegom van de Maagd Maria en voedstervader van Christus Jezus. Op 8 december 2020 riep paus Franciscus 2021 uit tot het jaar van Sint-Jozef: die dag was het precies 150 jaar geleden dat paus Pius IX de heilige Jozef van Nazareth verklaarde tot ‘Patroon van de Universele Kerk’. Bij die gelegenheid werd ook de apostolische brief Patris corde gepubliceerd, Met het hart van een vader, die nu in de Nederlandse vertaling beschikbaar is.

De brief opent met de woorden: ‘Met het hart van een vader: zo heeft Jozef Jezus liefgehad, die in alle vier de evangeliën “de zoon van Jozef” wordt genoemd.’ De paus deelt in deze tekst vervolgens een aantal persoonlijke overwegingen over de ‘buitengewone figuur’ van St. Jozef. Zijn verlangen om dit te doen groeide tijdens de pandemie.

Gewone mensen

‘Te midden van de crisis die ons treft, hebben we kunnen ervaren dat “ons leven wordt gebouwd en in stand gehouden door gewone mensen – die meestal worden vergeten – die niet verschijnen in de krantenkoppen en tijdschriften of in de schijnwerpers staan van de nieuwste show, maar die ongetwijfeld de beslissende gebeurtenissen van onze geschiedenis van vandaag schrijven: artsen, verpleegkundigen, supermarktmedewerkers, schoonmakers, verzorgers, vervoerders, ordehandhavers, vrijwilligers, priesters, religieuzen en vele, vele anderen die hebben begrepen dat niemand zich alleen redt. […] schrijft de paus.

Hij prijst al deze gewone mensen die dagelijks geduld oefenen en hoop geven. ‘Hoeveel vaders, moeders, opa’s en oma’s, onderwijzers laten onze kinderen niet met kleine en dagelijkse gebaren zien hoe ze een crisis het hoofd moeten bieden en doorstaan, door hun gewoonten aan te passen, de ogen omhoog te richten en het gebed te stimuleren. Zoveel mensen bidden, offeren en bemiddelen voor het welzijn van allen.’

Hoofdrol

De paus wijst erop dat iedereen in de heilige Jozef de man kan vinden die onopgemerkt blijft, de man van de dagelijkse, discrete en verborgen aanwezigheid, een bemiddelaar, een steun en een gids in moeilijke momenten. ‘De heilige Jozef herinnert ons eraan dat allen die schijnbaar verborgen zijn of op de achtergrond staan, een ongeëvenaarde hoofdrol spelen in de heilsgeschiedenis. Aan hen allen een woord van erkenning en dankbaarheid,’ aldus de paus.

Lees de complete brief Patris corde hier.

Lees ook: Paus Franciscus kondigt voor 2021 het Jozefjaar af