Klik op bijgaande link: https://www.npostart.nl/geloofsgesprek/12-09-2021/KN_1726397
Overweging, 12 september, 24e zondag B 2021 door pastoor Jacques Grubben.
Een voorbeeld zijn voor een ander is niet altijd even gemakkelijk. De weg van de christen is niet geplaveid met rozen, eerder met het tegenovergestelde, met stekels. Desalniettemin vraagt Jezus om een vertrouwvol doorgaan op de ingeslagen weg zodat zijn liefde en genade in en door ons heen, het beoogde werk kunnen doen. Een mooi voorbeeld zag ik afgelopen week in het dagblad Trouw waarin de ernstig zieke bisschop van Roermond, Harrie Smeets, werd geïnterviewd. Hij zei dat ‘hij ook niet wist waarom de dingen zijn zoals ze zijn maar dat het vertrouwen in Hem er is’. Dit is een aanvaarden van de ziekte die je overkomt maar die menselijkerwijs maar moeilijk te accepteren is. De heilige Bernadette wist bij en na de verschijningen en in haar ziek zijn, Maria als de Onbevlekte Ontvangenis, onvoorwaardelijk nabij. Beiden zijn een voorbeeld van geloof voor mensen in onze tijd.
In het derde boek van dezelfde auteur dat ik in korte tijd las, staan bemoedigende woorden die in dit verband gebruikt kunnen worden. Het boek heeft als titel ‘Hard land’ en het gaat over een vijftienjarige jongen die in de zomer dat zijn moeder sterft aan kanker, voor het eerst in zijn leven verliefd wordt. Deze ingrijpende gebeurtenis dwingt hem om in een klap volwassen te worden. Het eerste citaat luidt: ’Ik sta bij de deur, ik moet het huis verlaten. Ik kijk achterom, maar het verleden heeft zich in de aarde ingegraven en de grond zal u vergeten.’ Deze woorden kunnen ons ook vertellen om te proberen niet om te kijken als we de weg van het geloof zijn ingeslagen en of als we getroffen worden door een ernstige ziekte. Het tweede citaat wijst ons de weg: ‘…maar de toekomst zal me dragen. Niets wat mij nog bedwingt want niets kan waarlijk sterven. Ook niet de dood omstuwd door leven. Dus vastberaden stap ik in de boot. Niets in mij is nog bang…Ik ben niet alleen. Ik beweeg de riemen telkens weer naar voren…tot het einde van de tijd.’ Deze woorden hebben iets van een verrijzenisgeloof in zich dat ons, ondanks alle tegenslagen die ons in het leven kunnen treffen, gaande houdt. Terug naar de lezingen…
- de profeet Jesaja (50, 5-9a) spreekt over het feit dat God hem heeft toegerust voor zijn taak als profeet;
- de apostel Jacobus roept in zijn brief (2, 14-18) op tot een daadkrachtig geloof;
- en in het Evangelie volgens Marcus (8, 27-35) informeert Jezus bij zijn apostelen naar zijn ware identiteit.
Als de Heer roept dan worden we, immers ook wij zijn als gelovigen boodschappers van God, gevraagd om vertrouwvol te luisteren en niet terug te deinzen, aldus de profeet Jesaja. Deze uitspraak kunnen we met een beetje goede wil, hoe moeilijk dan ook, verbinden met de genoemde woorden van de bisschop van Roermond. Beiden laten zich vormen om Gods boodschapper te zijn maar ook om namens Hem het volk te bemoedigen. De woorden van Mgr. Harrie Smeets zijn voor de mensen die te lijden hebben een bemoediging om op God te blijven vertrouwen. Jesaja biedt, net zoals Jezus later zal doen en de genoemde bisschop nu doet in geestelijke zin, zijn rug en gezicht aan voor de slagen van en bespottingen in het leven. Het is deze houding van een vertrouwvolle overgave die de ware volgeling van Jezus karakteriseert. ‘God is met ons’, is immers Jezus’ naam. Met de psalmist mogen ook wij leren zeggen: ‘De Heer heb ik lief, want Hij luistert…Hij heeft mij aandacht geschonken, telkens als ik tot Hem riep.’ Feitelijk weerklinken hierin ook de menselijke woorden van de roman ‘Hard land’: ‘Ik sta bij de deur, ik moet het huis verlaten….maar de toekomst zal mij dragen.’
Poeh, dat is nogal wat en kan of wil ik dat wel!? Wie is deze Jezus op wie wij ons grenzeloos vertrouwen mogen leren stellen? Dat is de vraag die Hij vandaag allereerst aan zijn apostelen maar, in tweede instantie, ook aan ons, stelt. Die vraag overvalt hen en mogelijk ook ons. Hij lijkt wel of zij met hun eerste antwoorden de kern van de vraag niet echt tot hun eigen hart willen laten doordringen. Door te verwijzen naar het verleden dat wil zeggen naar een van de oude profeten, kijken ze als het ware achterom. Hetzelfde kan feitelijk gezegd worden als het gaat om Johannes de Doper. Jezus vertelt hen en ook ons in zijn reactie echter en met woorden uit het genoemde boek: ‘Maar het verleden heeft zich in de aarde ingegraven.’ Dus, blijf bij de les en vraag je af wat zij over Mij gezegd hebben. Onderzoek je eigen hart met als zoekwoord ‘Jezus’. Petrus, de eerste van de gelijken, de apostelen, en met het hart op zijn tong, reageert direct: ‘U bent de Christus’, dat is de gezalfde en beloofde Redder van God. Hij is als het ware in de spreekwoordelijke boot van Jezus gestapt die hem en de anderen zal voeren van Galilea naar Jeruzalem (en verder), waar Jezus zal lijden, sterven én verrijzen. Deze wijst hem en ook ons op twee wezenlijke dingen. Het is Geest van God die je deze woorden heeft ingegeven dat wil zeggen, het zijn woorden van geloof die recht uit je hart komen. De Geest heeft bij Petrus intrek genomen. Kunnen wij dat beamen? Een tweede, een wellicht wat moeilijke reactie, nadat Jezus zijn eerste lijdensvoorspelling heeft gedaan, wijst Petrus (en ons) er fijntjes op dat het lijden deel uitmaakt van het leven van de Mensenzoon en van ieder mensenleven. Kortom Hij zegt: Wijs het lijden niet af want Ik ben erbij, mijn naam is ‘God met jullie’. Dus, met de woorden van de genoemde roman: ‘… vastberaden stap ik in de boot – naar het voorbeeld van Mgr. Smeets en de H. Bernadette, – …Ik ben niet alleen. Ik beweeg de riemen telkens weer naar voren…tot het einde van de tijd’. Jezus volgen is daadkrachtig je kruis opnemen, iedere dag weer. En je hoeft het niet alleen te doen. Je ontvangt het nieuwe en verrezen leven in ruil hiervoor in ruime mate hiervoor terug…AMEN
Wilt u de Overweging van de achter ons liggende zondagen nog eens doorlezen, kijk dan op de Homepage, klik op de knop ‘Over ons’ en klik dan op Overwegingen.
Zondag 12 september TV-mis,vanaf 10.00 uur op NPO 2, vanuit Lourdes vanwege 100 jaar bedevaarten
De KRO zendt op zondag 12 september de wekelijkse televisiemis live uit vanuit de Grot in het Franse bedevaartsoord Lourdes. Aanleiding voor deze bijzondere viering is het 100-jarig bestaan van de bedevaartorganisatie die nu bekend is onder naam Huis voor de Pelgrim. Als zijn gezondheidssituatie het toelaat, zal ook mgr. Smeets als pelgrim aanwezig zijn in Lourdes.
Voorafgaand aan de live-uitzending van de eucharistieviering is op NPO2 vanaf 09.45 uur het programma Geloofsgesprek te zien. Daarin praat Leo Fijen met bisschop Harrie Smeets van bisdom Roermond. Bij de bisschop werd aan het begin van deze zomer een ernstige ziekte geconstateerd. In het interview vertelt hij daar openhartig over. Als de omstandigheden het toelaten, is mgr. Smeets op zondag 12 september in Lourdes om als pelgrim aan de viering in de Grot deel te nemen.
Jubileum
In 1921 werd in Maastricht een nieuwe organisatie voor bedevaarten naar Lourdes opgericht. Jarenlang werden reizen gemaakt onder de naam ‘Limburgse Bedevaarten’. De organisatie is inmiddels opgegaan in het Huis voor de Pelgrim, dat ook bedevaarten naar tal van andere pelgrimsoorden organiseert. De deelnemers uit de reizen komen uit het hele land en zelfs van daarbuiten. Jaarlijks gaan enkele duizenden mensen met het Huis voor de Pelgrim op bedevaart naar Lourdes en andere bekende pelgrimsoorden als Rome, Israël en Santiago de Compostella of naar minder bekende bedevaartoorden in Zuid-Italië en zelfs Suriname.
De tv-mis op zondag 12 september is een van de eerste jubileumactiviteiten in het kader van het 100-jarig bestaan van het Huis voor de Pelgrim. Later dit najaar en volgend jaar wordt ook op andere manieren bij het jubileum stilgestaan.
Viering
De viering vanuit de Grot in Lourdes is op zondag 12 september te zien vanaf 10.00 uur op NPO2. Hoofdcelebrant is mgr. Herman Woorts, die binnen de Nederlandse Bisschoppenconferentie verantwoordelijk is voor het werkveld bedevaarten. De muziek wordt verzorgd door sopraan Judith Petra en organist Jos Martens.
Lourdes
Lourdes is een stadje aan de voet van de Pyreneeën in Zuid-Frankrijk, waar het toen 14-jarige meisje Bernadette Soubirous in het voorjaar van 1858 achttien keer een verschijning van Maria zag. Lourdes groeide daarna uit tot een van de bekendste Mariabedevaartplaatsen ter wereld.
Programma Vredesweek Nijmegen (19 t/m 26 september 2021)
De Vredesweek Nijmegen wordt georganiseerd door de Raad van Levensbeschouwing en Religie in samenwerking met Nijmegen, Stad van Compassie, het Huis van Compassie, en de Protestantse Diaconie.
Vredesambassadrice van het jaar 2021 is: Storay Ahmadi.
Zondag 19 september 2021: Opening van de Vredesweek
13.00 uur: De Vredesvlam wordt ontstoken bij het Titus Brandsma Memorial op het Keizer Karelplein. Dan volgt de ‘Walk of Peace’ naar Bibliotheek Gelderland Zuid. Onderweg, en bij de aankomst bij de bibliotheek wordt er om de beurt opgetreden door het Colourful City koor en door Kladderadatsch.
14.00 uur: In de Bibliotheek Gelderland Zuid wordt de Vredesweek geopend door de dagvoorzitter, Tobias van Elferen en Vredesambassadrice Storay Ahmadi. Daarna zal burgemeester Bruls een gesprek hebben met Storay, en de Compassiepluim uitreiken aan een organisatie of groep, en aan een persoon, vanwege hun bijzondere bijdragen aan Nijmegen als Stad van Compassie.
De ontvangers van de Compassiepluim vertellen kort (max. vijf min.) iets over hun groep dan wel over zichzelf, waarna zij met de burgemeester in gesprek gaan. Daarna vertellen ook één of twee andere personen iets over hun groep of over zichzelf, en gaan ook met de burgemeester in gesprek.
Tot slot vertelt Mariëlle Polman, filosofie docent aan het Stedelijk Gymnasium Nijmegen, iets over het thema ‘Vrede’. Zij zet de aanwezigen ong. een ½ uur aan het werk. Tussen de onderdelen door kunnen de aanwezigen in de bibliotheek de fototentoonstelling ‘Wijsheid oefenen in crisistijd’ bezoeken, en zijn er optredens van Mary uit Sudan en het Colourful City koor.
15.30 uur: Einde van de Opening van de Vredesweek.
’s Morgens besteden o.a. de drie kerken van de Protestantse Gemeente en de Studentenkerk, aandacht aan de Vredesweek. De aanvangstijden van de kerken zijn: Bartholomeuskerk 10.00 uur; Maranathakerk 09.30 uur; Ontmoetingskerk 10.30 uur; Studentenkerk 11.00 uur. De Studentenkerk loopt ook mee met de ‘Walk of Peace’ naar de Bibliotheek.
Van de Stichting KUS is tijdens de gehele Vredesweek een tentoonstelling te zien van werken over persoonlijke Vrede en Vrijheid. In de Ontmoetingskerk, Meijhorst 70-33.
Van 15.30-17.30 uur is de eerste workshop “Fotografie over Vrede en Vrijheid” in het Pomphuisje Nieuwe Markt 52 (Kunstraffinaderij). Op 26 september van 15.30-17.30 uur zullen de foto-opdrachten die de deelnemers kregen, worden besproken, inhoudelijk en fototechnisch.
Maandag 20 september 2021
Vanaf 18.00 uur: Vredesmaaltijd in het Huis van Compassie. Het nieuwe adres is: Vlietstraat 20b.
Van 19.30-21.00 uur zal Julia van Wel een inleiding met een nagesprek verzorgen over St. Augustinus, en het in 1998 door de Augustijn Martijn Schrama geschreven boekje ‘God in de ander’. Het boekje is nog steeds relevant voor veel ontmoetingen in de tijd waarin wij nu leven. Julia is lid van de Familia Augustiniana, de lekenbeweging van de Augustijnen. Locatie: Anthonius van Paduakerk, Groesbeekseweg 96. Opgave via: theodoor52@live.nl
Dinsdag 21 september 2021
Van 14.00 uur tot 16.00 uur: Vredesdialoog met Mariëlle Polman, Theo van Driel, Ben Loth en Storay Ahmadi, in de ’De Haard’, Groenestraat 170. De Haard is ook dit jaar weer de Ambassade van de Vrede. Aanmelding via: theodoor52@live.nl
Van 19-21 uur kunt u in de Ontmoetingskerk, Meijhorst 70-33, meedoen met de workshop “Objecten maken over Vrede en Vrijheid” met Marcel Blom o.l.v. Stichting Kus
’s Avonds om 20.00 uur organiseert de Studentenkerk een lezing van Erik Borgman met als thema: . ‘Als je niet inclusief begint, zul je nooit inclusief eindigen’ Opgave via: https://www.ru.nl/studentenkerk/activiteiten/retraites-excursies/lezingen/
Woensdag 22 september 2021
Tussen 12.00-13.30 uur kan er in de Wijkfabriek, Koninginnelaan 1, geluisterd worden naar mooie teksten en verhalen over vrede tijdens het eten van een gratis kop soep. In samenwerking met Dar al Yasmin.
Tussen 14:00 – 16:00 Museumpark Orientalis . bezoek Vredespad Openluchtmuseum Orientalis Heilige Landstichting. Alle Vredes Nobelprijswinnaars van de afgelopen jaren worden geportretteerd met foto en levensverhaal. We gaan in dialoog over hun vredeswerk. Aanmelden via: storay64@hotmail.com (verzamelplek voor poort orientalis). Deze activiteit wordt aangeboden door de ambassadrice, maar een vrijwillige gift wordt op prijs gesteld.
Tussen 14.30-15.00 uur brengen we met ouders en kinderen ouder dan 10 jaar, een bezoek aan de interactieve tentoonstelling van de Democratiefabriek in het Vrijheidsmuseum in Groesbeek. Het museum is met bus 5 vanaf Nijmegen CS te bereiken. Voor wie géén museumkaart heeft, zijn er kosten verbonden aan dit bezoek. Aanmelding via: ??
Van 19.00 – -21.00 uur is de 2e workshop Fotografie over Vrede en Vrijheid, in de Ontmoetingskerk aan de Meijhorst 70-33. Tijdens de 1e workshop op 15 september hebben de deelnemers foto-opdrachten gekregen, die nu worden besproken, inhoudelijk en fototechnisch o.l.v. Stichting KUS
Van 19:30- 20:10 uur Vredeswandeling Sunset march over Oversteek brug. Vredeswandeling met de Vredesvlam: Winselingseweg trap onder Oversteekbrug. De Sunset March is dagelijks rond zonsondergang over De Oversteek. De brug is gebouwd op de plek waar op 20 september 1944 tijdens een gevaarlijke militaire actie 48 Amerikanen het leven lieten. De oeververbinding is tevens een monument voor de gesneuvelde soldaten. Er staan 48 paar lichtmasten die met zonsondergang één voor één aangaan. Tijdens de Sunset March loopt men in stilte over de brug naar het monument aan de Oosterhoutsedijk. De ceremonie is een initiatief van een regionale veteranengroep. Elke dag loopt een oud-militair de Sunset March en iedereen kan mee. Deze avond lopen we ook mee.
Donderdag 23 september 2021
Van 14.00 – 16.00 uur zijn er verschillende Stoelmassage in het Huis van Compassie, Vlietstraat 20b
‘s Middags om 19.30 uur worden we rondgeleid door de synagoge aan de Nonnenstraat 19 – 21. De joodse gemeenschap viert vandaag Loofhuttenfeest. We horen wat dit feest voor hen betekent. De Raad van Kerken organiseert en bekostigt het bezoek. Aanmelding via: theodoor52@live.nl
Van 19.30 – 21.30 uur kan gratis naar een Vredesfilm worden gekeken in de Wijkfabriek, Koninginnelaan 1. De titel wordt op de website bekend gemaakt. In samenwerking met Dar al Yasmin.
Vrijdag 24 september 2021
Van 14.00 tot 16.00 uur is er een vredesdialoog rond het thema ‘inclusief samenleven’, in de Wijkfabriek aan de Koninginnelaan 1. Met Ben Loth en Storay Ahmadi.
Zaterdag 25 september 2021
Het is vandaag Burendag. De diaconieën van de Protestantse Gemeente en de Nederlandse Gereformeerde Kerk organiseren vanaf 14.00 uur een Buurtfeest in en rond de Maranathakerk. Er is gelegenheid voor ontspanning, verdieping en een hapje en een drankje.
Tussen 16.00-17.30 kun je kennismaken met je buren en een kijkje nemen in de Wijkfabriek, Koninginnelaan 1. Het eerste drankje, de ‘mocktail’, is gratis.
Zondag 26 september 2021
Van 14.00 tot 16.00 uur is er een rondleiding door het Centrum van Nijmegen. De 85 jarige gids Gijs Hoogeboom zal ons rondleiden langs verschillende vredesmonumenten. In een gezellig café zullen we de Vredesweek afsluiten. Start vanaf Peemankeetje in Hunnerpark Sint Jorisstraat 35 6511 TC
De Vredesweek en rondleiding wordt afgesloten in ontmoetingsplek van Gezellig Ganzenheuvel 56, 6511 WD Nijmegen onder het genoot van hapjes en een kopje thee/ koffie of drankje.
Van 15.30-17.30 uur is de 2e workshop “Fotografie over Vrede en Vrijheid”, in het Pomphuisje, Nieuwe Markt 52 (Kunstraffinaderij). De foto-opdrachten die de deelnemers op 19 september gekregen hebben, worden nu besproken, inhoudelijk en fototechnisch o.l.v. Stichting Kus
Van 16.00 uur – 18. 00 uur is er de Online Vredesdialoog via Zoom, met andere steden van Dialoog in Nederland. Aanmelden als deelnemer via de website Utrecht in Dialoog:
https://www.utrechtindialoog.nl/bijeenkomsten/vredesdialoog-inclusief-samenleven/
Voor aanmeldingen als deelnemer in het Engels:
https://www.utrechtindialoog.nl/en/meetings/vredesweek-inclusief-samenleven/
Thematentoonstelling ‘Geloof in Geluk’ Vanaf zaterdag 28 augustus – Koepelkathedraal Haarlem
Geloof in Geluk
In de KoepelKathedraal in Haarlem is van zaterdag 28 augustus t/m zondag 3 april 2022 de thematentoonstelling ‘Geloof in Geluk’ te zien. Die gaat over het zoeken, delen en verbeelden van geluk. Met dit nieuwe initiatief wil de KoepelKathedraal nadrukkelijker naar buiten treden en mensen uitnodigen om na te denken over wat hen bezighoudt.
Twintig vertellers
Aan twintig vertellers is gevraagd op het thema geluk te reflecteren. Onder hen zijn de Haarlemse burgemeester Jos Wienen, priester/ kunsthistoricus Antoine Bodar, actrice Sanne Vogel, waterpolocoach Robin van Galen, journalist Mirjam van der Vegt en de Haarlemse bisschop Jan Hendriks. De tentoonstelling omvat foto’s, video’s, kunstwerken, poëzie, podcasts en muziekcomposities. Sommige deelnemers verbleven een tijd in de KoepelKathedraal om aan hun bijdrage te werken, anderen dachten thuis na over geluk.
Majestueuze kerk
De KoepelKathedraal is de op één na grootste kerk van Nederland en wordt vaak in één adem wordt genoemd met de Sagrada Familia in Barcelona, de Sacré Coeur in Parijs en de Westminster Cathedral in Londen. Het is bij uitstek een plek die bezoekers uitnodigt om stil te staan bij hun geluksgevoel. De zoektocht naar dat gevoel is van alle tijden en ook nu onverminderd van grote betekenis. Al was het maar omdat voor menigeen het levensgeluk – ondanks het feit dat we in ons land per saldo gezonder en welvarender zijn geworden – onder druk staat. Zo is er onder ouderen eenzaamheid en groeit de werk- en schooluitval onder jongeren.
Zoektocht naar geluk
Geloof in Geluk geeft vorm en inhoud aan de zoektocht naar geluk. Dat gebeurt mede op basis van speciaal voor dit thema gemaakte orgelcomposities, het lopen van een labyrint door de KoepelKathedraal en persoonlijke verhalen van bijvoorbeeld burgemeester Jos Wienen en sportcoach Robin van Galen over wat geluk voor hen betekent. Ook zijn in de kerk verhalen te horen die verwijzen naar de offers die heiligen zich lang geleden getroostten om het geluk te bereiken.
Wie de Geloof in Geluk-route loopt, krijgt een plattegrond met daarop alle punten waar iets valt te beleven. De route voert langs het Willibrordusorgel, het middenschip, de zijkapellen, de zijbeuken, de kooromgang en de straalkapellen. In aansluiting op de tentoonstelling Geloof in Geluk worden onder meer lezingen, concerten en workshops georganiseerd. Het volledige programma is te vinden op www.koepelkathedraal.nl.Dagelijks geopend
Geloof in Geluk is van 28 augustus 2021 t/m 3 april 2022 te zien. De KoepelKathedraal is op maandag t/m zaterdag geopend van 10.30 tot 17.00 uur en op zondag van 12.00 tot 17.00 uur.
Entree (incl. beklimming torens): volwassenen € 8,50, volwassenen online € 7,50, kinderen 5 t/m 12 jaar € 4,- (tot 4 jaar gratis), Vriendenloterij VIP-kaart: gratis.
Meer info
of
https://www.bisdomhaarlem-amsterdam.nl/?p=news&id=4748&t=Thematentoonstelling+Geloof+in+Geluk
Eerste communievoorbereiding Ontmoetingskerk Parochie Dukenburg genomineerd voor de KNR Waarderingsprijs 2021
Wat?
Elke twee jaar reikt de Konferentie Nederlandse Religieuzen (KNR) de KNR-Waarderingsprijs uit. Een prijs voor een initiatief dat past bij de traditie van de religieuzen. Dit jaar is de prijs bedoeld voor een initiatief dat zich inzet voor het overbruggen van verschillen in de samenleving door onderwijs, vorming of coaching in brede zin. Zes projecten zijn genomineerd door de jury, één van de projecten is de Eerste Communievoorbereiding in de locatie Ontmoetingskerk van onze parochie.
Dukenburg is een wijk met veel verschillende bevolkingsgroepen. Dat is zichtbaar in de geloofsgemeenschap. Wat dit project bijzonder maakt is, dat door de cultureel diverse samenstelling van de geloofsgemeenschap de Communievoorbereiding elk jaar een unieke ontmoeting is van zeer verschillende nationaliteiten. Door de vorm waarin ouders tijdens de voorbereiding met elkaar optrekken, ontstaan er bijzondere interculturele gesprekken tussen mensen die elkaar zelden op deze wijze intensief spreken. Vanaf 2015 schommelde het deelnemende aantal kinderen en hun ouders per jaar tussen de 26 en 18 kinderen en hun ouders, en waren er per groep ouders met minimaal 4 verschillende culturele achtergronden. Op ‘natuurlijke’ wijze bevordert het project interculturele ontmoeting. Voor de kinderen is het vooral belangrijk dat ze samen optrekken met elkaar. Voor hen die op zogenaamde gekleurde scholen zitten is dat niet bijzonder maar voor kinderen die geen kinderen uit vluchtelinggezinnen of armoede op school treffen is het wel een nieuwe ervaring. Op deze manier proberen zij zichtbaar te maken wat de kinderen bij de Eerste Communie willen leren namelijk: ‘Aan de tafel van Jezus is iedereen welkom’ (titel van het voorbereidingsproject)
Tijdens de voorbereiding zijn er vijf oudergesprekken onder leiding van een pastor waarin deze ouders elkaar intensief ontmoeten. Er is gekozen voor beeldende en vertellende vormen, die de communicatie bevorderen.
Doel?
Kinderen in de Ontmoetingskerk gezamenlijk voorbereiden op hun Eerste Communie als bewuste kennismaking en toetreding in de christelijke geloofstraditie. Hun ouders (gezamenlijk) bewust maken van hun eigen geloof en actief bezig laten zijn met wat ze hun kinderen willen meegeven in de geloofsopvoeding. Door de diversiteit in de parochie leren de kinderen en de ouders met heel diverse achtergronden elkaar kennen. Het biedt op die manier kansen voor dialoog tussen verschillende groepen in de praktijk van het dagelijks leven.
Voor wie?
Kinderen vanaf groep 4 en hun ouders.
Meer informatie: www.ontmoetingskerk.net
en
Terugblik coronajaar 2020: Mauricio Meneses over pastor-zijn in coronatijd: ‘We hebben niet alles onder controle…’
Deze zomer publiceert rkkerk.nl een serie artikelen die eerder zijn gepubliceerd in de Pius Almanak voor 2021. De artikelen schetsen een beeld van hoe de kerk in 2020 werd geconfronteerd met de ingrijpende consequenties van de coronapandemie.
Een persoonlijk verslag door Mauricio Meneses, priester van het aartsbisdom Utrecht en werkzaam in de parochies Martha en Maria (Baarn e.o.) en Onze Lieve Vrouw van Amersfoort (Amersfoort e.o.).
‘Ik kom oorspronkelijk uit Colombia waar ik een groot deel van mijn studies in theologie en filosofie heb gevolgd. In 2014 ben ik als missionaris (priesterstudent) naar Nederland gekomen. Hier heb ik het laatste deel van mijn opleiding afgerond, en in 2017 ben ik tot diaken en later tot priester gewijd.
Ik denk dat de tijd van het coronavirus ons als gelovigen heeft geleerd wat de woorden van Jezus in het dagelijks leven betekenen: “neem je kruis op en volg mij” (Mt. 16, 24). In deze tijd had de mensheid geen andere keuze dan de pijn te dragen van het verlies van duizenden mensen, van de afstand tussen de gezinnen, de economische verliezen, het wegvallen van alle werk- en vakantieplannen, enzovoort. Maar met alle gevoel van hulpeloosheid en de erkenning van onze beperkingen volgde de wereld zijn eigen koers. Misschien is dat wat het betekent om Kerk te zijn in deze coronatijd: om te erkennen dat we beperkingen hebben, dat we niet volmaakt zijn, dat we niet alles onder controle hebben. Dat betekent dat je het kruis opneemt.
Als priester ervaar ik dat de Kerk, het geloof, de hoop en de liefde niet in quarantaine konden blijven. Integendeel, terwijl iedereen thuis wilde blijven, moest de Kerk de noodlijdenden gaan dienen. Dat heb ik aan den lijve ondervonden toen ik volledig ingepakt in corona-proof kleding meerdere keren de corona- afdeling van het ziekenhuis mocht binnengaan om mensen te bedienen, ook midden in de nacht.
Ik moet erkennen dat het niet gemakkelijk voor mij was. Er heerste een zekere angst waar niemand raad mee wist, vooral aan het begin van de pandemie. Maar door alles heen besefte ik dat het mijn taak was om de mensen als priester bij te staan. Juist hier ervoer ik wat het betekent om slechts een instrument te zijn in Gods handen. Hier zie je geloof, hoop en liefde samenkomen in concrete daden.
Als pastor vroeg ik me af hoe ik in coronatijd mijn priesterrol moest vervullen? Wat moet ik zeggen? Hoe moet ik het zeggen? Iedereen was bang om dicht bij de mensen te komen; ik moest heel dicht bij hen staan. Bovendien zijn er in het ritueel van de sacramenten delen van de liturgie waar lichamelijk contact belangrijk is. De Schrift zegt dat Jezus de zieken benaderde en aanraakte! Hoe kunnen we dat nu doen?
Ik herinner me de eerste keer dat ik een corona-patiënt heb mogen bedienen. Toen ik eenmaal de corona-afdeling binnenkwam, lag achter de glazen deur een vrouw, verbonden met allerlei apparaten. Haar familie mocht haar niet bezoeken. Ik mocht haar niet aanraken.
Ik kwam haar kamer binnen, mijn priesterboord nauwelijks zichtbaar onder mijn beschermingsmasker en alle beschermende kleding. Op de intensive-careafdeling van het Medisch Centrum wist iedereen dat de patiënt en haar familie om een priester hadden gevraagd. Dus hielp iemand van de medische staf me met alles wat nodig was om binnen te komen en begeleidde me naar de kamer van de vrouw. Het was de eerste daad die me in deze tijd heeft geraakt: het zien van hoe we samen werkten vanuit de liefde voor onze roepingen voor zowel de fysieke als de spirituele gezondheid van mensen. Onder het blauw en wit van de kleren van de mensen op de corona-afdeling zaten artsen voor zowel het lichaam als voor de ziel. Ik heb die mooie uitdrukking meerdere malen gehoord!
Zodra ik haar kamer binnenkwam, liep ik naar haar bed en lette op dat ik niet op de kabels stapte die op de vloer lagen. Ik stak mijn hand uit en begon te bidden. Toen ze mijn gebaar zag, wist ze dat ik niet de dokter was die bij haar controles kwam doen, maar de priester. Ik was ontroerd toen ik zag dat ze haar handen ineenvouwde om met mij mee te bidden en toen ik tranen in haar ogen zag komen omdat ze geen afscheid kon nemen van haar dierbaren, wetende dat ze zou sterven.
Maar te midden van de pijn en de angst kwam het geloof naar voren als een teken van hoop. Ze bad met mij mee, ontving het sacrament, bad voor haar dierbaren en nam op die manier afscheid van hen. Ze zei zelf: “nu voel ik me klaar om te vertrekken, ik heb meer rust”. We slaagden erin om na het gebed een paar woorden met elkaar te spreken, een half uur later was ze naar de eeuwigheid vertrokken.
Wat betekent het om pastor te zijn in deze coronatijd? Het betekent om een getuige van hoop te zijn, het betekent om de kracht van het geloof te herontdekken, het betekent om te herontdekken wat het is om onze medemensen lief te hebben, het betekent om de Schrift te herlezen en er een bron van troost in te vinden. Het angstgevoel gaat vanzelf weg, ter plekke als je ziet hoeveel goeds je als instrument mag doen! Priester-zijn in deze tijd van het coronavirus betekent creatief zijn om ondanks de fysieke afstand dicht bij de mensen te blijven. Het betekent dat we de Kerk meenemen naar virtuele ruimtes die we ons nooit hadden kunnen voorstellen: facebook, facetime, YouTube, zoom, skype, enzovoort.
Het coronavirus, een microscopisch klein deeltje, heeft in slechts drie maanden tijd de menselijke kwetsbaarheid aan het licht gebracht. Alle volkeren hebben geworsteld met het vermijden van de dood, het afsluiten van steden, het bedekken van gezichten met een masker in de straten en het isoleren van de stervenden van hun geliefden tijdens hun laatste momenten. Toch zijn er duizenden gestorven. In het midden van dat scenario zijn we geroepen om Kerk te zijn, om gemeenschap op te bouwen! Om pastor te zijn! Dit kwam bij mij telkens weer naar boven als ik voorganger was bij uitvaarten van parochianen die slachtoffer van het virus waren. Ik denk dat alle uitvaarten moeilijke vieringen zijn. Je moet altijd je best doen, omdat je zo’n viering nooit over kunt doen, maar een corona-uitvaart brengt een extra lading met zich mee. Misschien omdat velen geen afscheid van hun dierbaren mochten nemen, misschien omdat het aantal mensen bij de viering beperkt is, misschien omdat er een gevoel van machteloosheid is, omdat de nazorg en het rouwproces ook afwijken… Maar het is zeker anders!
De wereld wordt niet alleen geconfronteerd met een gezondheids- en een economische crisis, maar ook met een diepe persoonlijke geestelijke crisis. Een virus heeft ons gedwongen om onze meest intieme vragen onder ogen te zien, niet alleen over hoe we leven, maar ook over hoe we sterven. Over wat we wel en niet kunnen controleren. Over hoe je de menselijke waardigheid, verlatenheid en hoop aanpakt. En vooral over hoe we onze laatste uren in deze wereld zinvol kunnen maken. Als priester in coronatijd heb ik veel over de vier fundamentele relaties in ons leven nagedacht en deze heroverwogen, namelijk: onze relatie met God, met mijzelf, met anderen en met de natuur.
Deze pandemie kwam in een maatschappij die zich van veel van haar geloofstradities heeft ontdaan en ons het heilige liet heroverwegen. Wel… misschien voelt niet iedereen zich geroepen tot deze taak, maar ik die in het pastorale veld werk, voel me uitgedaagd om te getuigen van ons geloof en onze hoop, tegen alle wanhoop en tegen alle pijn in. En ik kan me voorstellen dat veel collega’s dit gevoel herkennen.
De tijd van het coronavirus dwong ons gelovigen om terug te keren naar de bron, om creatief te zijn, om dicht bij degenen te staan die lijden, om onze angsten achter te laten, om de kern van de liefde te zoeken. Het leerde ons het gezicht van God te zien in het gezicht van onze broeders en zusters. Het gezicht van de Lijdende Christus en dat van de verrezen Jezus!’
Bastiaan van Rooijen sj in “Geloofsgesprek” met Leo Fijen, op zondag 20 juni 2021
Kijk en luister nog eens naar de getuigenis van Bastiaan van Rooijen als hij spreekt over zijn geloof en zijn roeping tot het religieuze leven. Klik op bijgaande link: https://www.youtube.com/watch?v=SLprZi0aWC4
HET NIEUWE NORMAAL IN ZICHT: Woord van bemoediging door bisschop Mgr. Gerard de Korte.
Broeders en zusters,
Sinds de coronapandemie in maart vorig jaar begon, heb ik 30 Woorden van Bemoediging voor de gelovigen van ons bisdom geschreven. Een eerste reeks van 12 brieven schreef ik tijdens de eerste crisis. Deze brieven zijn in september vorig jaar gebundeld in het boek Het verdriet van Brabant. Helaas was het in oktober noodzakelijk om een tweede reeks teksten te starten. Met deze 18de brief wil ik deze reeks afronden. En de achtergrond zal helder zijn. De zorgen over corona worden snel minder. Dankzij de vaccinaties en de gunstige seizoeninvloed daalt het aantal besmettingen en ziekenhuisopnames in rap tempo. De regering heeft daarom in versneld tempo versoepelingen afgekondigd. En ook de bisschoppen kunnen de parochies gelukkig veel meer ruimte geven. Afgelopen donderdag kreeg u daarover bericht. En de verwachting is dat in de loop van augustus verdere versoepelingen mogelijk zijn. Het nieuwe normaal is in zicht. Alles bijeen een reden tot grote dankbaarheid. Na vele maanden met allerlei beperkingen kunnen onze geloofsgemeenschappen hun vleugels weer gaan uitslaan. Laten wij hopen dat ik in het najaar geen derde reeks bemoedigingsbrieven hoef te schrijven. Niemand van ons zit immers op een nieuwe crisis te wachten.
Ideeënbus
Met de leden van het kapittel, de dekenraad, de priesterraad, de diakenraad en de lekenraad heb ik recent gesproken over de nabije toekomst. De ene pastor is creatiever dan de andere als het gaat om het vinden van nieuwe mogelijkheden om het kerkelijk leven na corona op gang te brengen. Dat is ook helemaal niet erg. Niet iedereen hoeft het wiel uit te vinden. Vandaar dat wij een ideeënbus willen vullen. Pastores en parochiebesturen zijn recent door vicaris-generaal Lamers aangeschreven om met ideeën te komen waarmee parochies binnen ons bisdom elkaar kunnen helpen. Hopelijk wilt u uw plannen voor het post-coronatijdperk vòòr 15 juli met ons delen (via communicatie@bisdomdenbosch.nl). Wij zullen dan kort daarna de verzamelde ideeën op het terrein van liturgie en catechese maar ook op het terrein van diaconie en gemeenschapsopbouw met de parochies delen. Laat maar vele bloemen bloeien als het gaat om het reactiveren van onze geloofsgemeenschappen.
Vakantie in aantocht
Veel mensen zijn nog wat voorzichtig als het gaat om reizen, zeker ook als gaat om buitenlandse reizen. Maar ook in eigen land kan prima vakantie worden gevierd. Persoonlijk zou ik met mijn zus een rondreis maken door het zuiden van Engeland. Maar wij hebben besloten een dergelijke reis nog even uit stellen. Dagjes uit, het lezen van boeken en gezellige maaltijden met familie en vrienden, zullen mij hopelijk de nodige ontspanning geven. Ik wens u allen een mooie vakantietijd. Thuis, in eigen land of wat verder weg. Ieder maakt hopelijk een goede en gewetensvolle keuze.
Synodale weg
Begin september beginnen de scholen weer. Meestal is dat ook het moment dat de parochies in een hogere versnelling gaan functioneren. In het nieuwe werkseizoen 2021-2022 zal ook uw aandacht worden gevraagd voor de algemene bisschoppenconferentie over de toekomst van onze Kerk die in oktober 2023 in Rome zal worden gehouden. Ter voorbereiding heeft onze paus een synodaal proces gepland. Op zondag 17 oktober zal ik dat proces in ons bisdom openen met een feestelijke Eucharistie in de Sint Jan. In de maanden daarna organiseren wij een consultatie van gelovigen binnen ons bisdom. Een en ander zal geschieden aan de hand van vragenlijsten die ons vanuit Rome zullen worden aangereikt. Drie kernwoorden rond de synode zijn al bekend: communio, participatie en missie. Ik kan mij voorstellen dat voor menig parochiaan deze woorden vrij abstract in de oren klinken. Maar met enige uitleg komen zij al veel dichter bij.
Communio betekent gemeenschap. Onze Kerk is, als zij trouw is aan het onderwijs van Jezus, een liefdesgemeenschap. Ignatius van Antiochië noemt al aan het begin van de tweede eeuw alle christelijke gemeenschappen een liefdesbond. Het tweede kernwoord is participatie. Door het doopsel, het vormsel en de Eucharistie zijn alle gelovigen geroepen om hun geloof actief gestalte te geven. Bij participatie mag je dus denken aan de verantwoordelijkheid van het doopsel voor de voortgang van de geloofsgemeenschap en de vormgeving van onze samenleving. Nauw verbonden daarmee is het woord missie. Tussen Kerk en missie mag je een isgelijkteken zetten. Een Kerk die niet missioneert, heeft haar vitaliteit verloren. Juist in onze dagen komen er tal van missionaire projecten van de grond. Zowel als het gaat om evangelisatie als in de diaconale betekenis van het woord. Wij zijn geroepen om mensen bij Christus en zijn Evangelie te brengen. En tegelijk liefdevol en dienstbaar te leven. Woord en daad blijven zo dicht bij elkaar. Voor de toekomst van de Kerk in onze streken moeten wij hopen dat de missionaire initiatieven vruchtbaar zullen zijn.
Vanaf oktober start dus het synodaal proces. Wij gaan samen (sun) op weg (odos). Het worden maanden van horen en goed luisteren om zo de geesten te kunnen onderscheiden. Wat zegt Gods Geest vandaag tot de Kerk van ’s-Hertogenbosch? Wij zullen dat, evenals alle andere bisdommen, doorgeven aan het synodesecretariaat in Rome. Uiteindelijk zal de oogst van het synodaal proces de bisschoppen, die aan de synode van oktober 2023 deelnemen, hopelijk inspireren om de koers van de Kerk van morgen uit te zetten. In verbondenheid met onze paus als de voorzitter van de liefdesbond.
Oprechte dank
In dit laatste Woord ter Bemoediging wil ik alle pastores, parochiebestuurders, religieuzen en alle andere gelovigen oprecht danken voor hun inzet sinds maart vorig jaar. In uitzonderlijke omstandigheden hebben wij zo goed mogelijk het kerkelijk leven in stand gehouden. Binnenkort komt er voor de meeste een wat rustiger vakantieperiode aan. Laten wij daarna enthousiast de vleugels weer uitslaan en de geloofsgemeenschappen opbouwen. Samen onderweg in het vertrouwen dat Christus met ons meegaat op weg naar Gods toekomst.
Mgr. dr. Gerard de Korte
Het Grootste Museum van Nederland. Kijk naar de schoonheid van eigen stad en regio. Kijk naar en breng een bezoek aan de Cenakelkerk.
Heilig Landstichting, 16 juni 2021
Kefah Allush ontdekt verborgen schatten in de bossen tussen Nijmegen en Groesbeek
De afgelopen maanden hebben veel Nederlanders oog gekregen voor de schoonheid van hun eigen stad en regio. We raakten tijdens dagelijkse ommetjes vertrouwd met de bossen en parken bij ons in de buurt. In een van die bossen, tussen Nijmegen en Groesbeek, staat een witte kerk die wat oosters aandoet. Het is de Cenakelkerk. En als de buitenkant je al verrast, is het hoog tijd om eens een kijkje binnen te nemen. Deze zomer is hét moment om te ontdekken welke verborgen schatten er bij jou om de hoek te vinden zijn. De vrijwilligers van de Cenakelkerk staan klaar om bezoekers vanuit het hele land te ontvangen op deze locatie van het Grootste Museum van Nederland. Deze samenwerking tussen Museum Catharijneconvent en zeventien prachtige kerken en synagogen geeft de verborgen topkunst in deze monumenten het podium dat ze verdienen. Want samen vormen ze het Grootste Museum van ons land. Presentator Kefah Allush ging je voor en liet zich verrassen door wat er in het Grootste Museum van Nederland te zien is. En dat gewoon bij jou om de hoek.
Kijk de film voor zijn eerste reactie: https://vimeo.com/562715906
Buitenlandse allure
In het buitenland is het heel normaal om die grote kathedraal in een stad of dat kleine kerkje op het dorpsplein even binnen te stappen. Toch lopen veel mensen er in hun eigen stad of regio ongemerkt aan voorbij. En dan kan je zomaar iets heel bijzonders mislopen. Als je de Cenakelkerk binnenstapt, is de kans groot dat je je even ergens anders waant. In Jeruzalem bijvoorbeeld. De kerk is vanaf de vloer tot het bovenste puntje van de koepel versierd met sprankelende schilderingen en fonkelende mozaïeken. Ze beelden verschillende Bijbelverhalen uit die zich laten lezen als een stripboek dat zich afspeelt in het Midden Oosten van tweeduizend jaar geleden. Deze zomer is een uitgelezen kans om deze schatten met buitenlandse allure in het Grootste Museum van Nederland te ontdekken.
Een uniek verhaal
In de kerk staan de vrijwilligers klaar om bezoekers – coronaproof – te ontvangen en te verrassen met de schoonheid van het gebouw. De audiotour leidt bezoekers langs alle hoogtepunten en vertelt je hoe deze haast on-Nederlandse Cenakelkerk juist op deze plek gebouwd is. Het verhaal legt uit wat er te zien is, zonder de beleving van het indrukwekkende interieur te verstoren. Zo krijgt deze plek, waar we langslopen met het uitlaten van de hond of tijdens een boswandeling nog meer betekenis.
Het Grootste Museum van Nederland is een initiatief van Museum Catharijneconvent en wordt mogelijk gemaakt door de deelnemers van de BankGiro Loterij, het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en het Mondriaan Fonds. Kijk voor alle deelnemende locaties en hun openingstijden op www.grootstemuseum.nl.